ਪ੍ਰਭੰਗੀ
prabhangee/prabhangī

Definition

ਸੰ. प्रभङ्गिन. ਵਿ- ਤੋੜਨਵਾਲਾ। ੨. ਵਿਨਾਸ਼ਕ. ਨਾਸ਼ ਕਰਤਾ. "ਪ੍ਰਭੰਗੀ ਪ੍ਰਮਾਥੇ." (ਜਾਪੁ) ਪ੍ਰਮਾਥੀਆਂ (ਦੁਖਦਾਈਆਂ) ਨੂੰ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ.
Source: Mahankosh