ਫਨਾਹ
dhanaaha/phanāha

Definition

ਅ਼. [فنا] ਫ਼ਨਾ. ਵਿ- ਵਿਨਸ਼੍ਵਰ. ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋਣਵਾਲਾ. "ਚਸਮਦੀਦੰ ਫਨਾਇ." (ਤਿਲੰ ਮਃ ੫) ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਲਯ ਹੋਣ ਦਾ ਭਾਵ. ਨਿਰਵਿਕਲਪ ਸਮਾਧਿ। ੩. ਮਿਟ ਜਾਣ ਦਾ ਭਾਵ.
Source: Mahankosh

Shahmukhi : فنا

Parts Of Speech : noun, masculine

Meaning in English

destruction, ruin, death, extermination; the end of existence; adjective dead, destroyed, exterminated; also ਫ਼ਨਾਹ
Source: Punjabi Dictionary