ਫਿਤਕਾਰੀ
dhitakaaree/phitakārī

Definition

ਵਿ- ਫੁਕਾਰਾ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਭੌਂਕਣ ਵਾਲਾ. ਦੇਖੋ, ਫਿਤਕਾਰ.
Source: Mahankosh