ਵਿ- ਫਨ ਵਾਲਾ, ਵਾਲੀ। ੨. ਫਨ (ਛਲ) ਸਹਿਤ. "ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਫੰਨੀ." (ਬਿਲਾ ਕਬੀਰ) ੩. ਦੇਖੋ, ਫਾਨੀ.