ਅ਼. [فّیاض] ਫ਼ੱਯਾਜ. ਵਿ- ਫ਼ੈਜ (ਲਾਭ) ਪੁਚਾਉਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਉਦਾਰ.