ਬਸੁੰਧਰੁ
basunthharu/basundhharu

Definition

ਵਿ- ਵਸੁ (ਧਨ) ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ. ਧਨੀ. ਦੌਲਤਮੰਦ. "ਸੋਈ ਧੁਰੰਧਰੁ ਸੋਈ ਬਸੁੰਧਰੁ." (ਸਾਰ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh