ਦੇਖੋ, ਵ੍ਰਿਤ। ੨. ਸੰ. वृत्र- ਵ੍ਰਿਤ੍ਰ. ਇੱਕ ਦੈਤ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੰਦ੍ਰ ਨੇ ਮਾਰਿਆ. "ਜ੍ਯੋਂ ਬ੍ਰਿਤ ਕੋ ਪੁਰਹੂਤ ਗਿਰਾਵਾ." (ਨਾਪ੍ਰ)