ਭਾਖਿਆ
bhaakhiaa/bhākhiā

Definition

ਭਾਸਣ (ਕਥਨ) ਕੀਤਾ. "ਸਾਚੈ ਸ਼ਬਦਿ ਸੁਭਾਖਿਆ." (ਵਡ ਛੰਤ ਮਃ ੩) ੨. ਭਾਸਾ. ਬੋਲੀ. "ਕਹੂੰ ਦੇਸਭਾਖਿਆ." (ਅਕਾਲ) ੩. ਭਕ੍ਸ਼੍‍ਣ ਕੀਤਾ. ਖਾਧਾ. "ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਖਿਆ." (ਮਾਰੂ ਅਃ ਮਃ ੧)
Source: Mahankosh

BHÁKHIÁ

Meaning in English2

s. f, peech, form of speech, a dialect or language; the Hindi language; chattering of birds.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh