ਭੀਤਾ
bheetaa/bhītā

Definition

ਵਿ- ਭੀਤ ਹੋਇਆ. ਡਰਿਆ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਭਿੱਤਿ. ਕੰਧ. ਦੀਵਾਰ. ਫਸੀਲ. "ਟੂਟੀ ਭੀਤਾ ਭਰਮਗੜਾ." (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮਃ ੫) ਭਰਮਗੜ੍ਹ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਟੁੱਟ ਗਈ.
Source: Mahankosh