ਭੁਇ
bhui/bhui

Definition

ਸੰ. ਭੂਮਿ. ਪ੍ਰਿਥਿਵੀ. ਜ਼ਮੀਨ. "ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਾਣੀ, ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੰਦ." (ਮਃ ੧. ਵਾਰ ਰਾਮ ੧) "ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਗਿਰਿਪਰਿਆ." (ਸ. ਕਬੀਰ)
Source: Mahankosh