ਭੁਜੰਗੀ
bhujangee/bhujangī

Definition

ਵਿ- ਭੌਜੰਗ. ਸੱਪ ਦਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਭੁਜੰਗ- ਪੁਤ੍ਰ. ਸੱਪ ਦਾ ਬੱਚਾ। ੩. ਖੰਡਾਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਸਿੰਘ ਦਾ ਬੇਟਾ. ਇਹ ਪਦ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ, ਫੇਰ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਲਈ ਹੋ ਗਿਆ. ਇਸ ਸੰਗ੍ਯਾ ਦਾ ਮੂਲ ਜਫ਼ਰਨਾਮੇ ਦਾ ਇਹ ਬੈਤ ਹੈ-#"ਕਿ ਬਾਕੀ ਬਿਮਾਂਦਸ੍ਤ ਪੇਚੀਦਹ ਮਾਰ."
Source: Mahankosh

Shahmukhi : بھُجنگی

Parts Of Speech : noun, masculine

Meaning in English

boy, lad, youth, son; a warrior, Nihang
Source: Punjabi Dictionary