ਸੰ. भोक्तृ. ਭੋਕ੍ਤਿ. ਭੋਗਣ ਵਾਲਾ. ਭੋਕ੍ਤਾ. "ਆਪਿ ਨਿਰਬਾਣੀ, ਆਪੇ ਭੋਗਾ." (ਮਾਝ ਮਃ ੫) ੨. ਭੋਗ ਦਾ ਬਹੁਵਚਨ.