ਭੋਰਾਹਾ
bhoraahaa/bhorāhā

Definition

ਭੁਰਨ ਵਾਲਾ. ਜੀਰਣ (ਪੁਰਾਣਾ) ਹੋਕੇ ਬਿਖਰਜਾਣ ਵਾਲਾ. "ਜੈਸੇ ਬਸਤਰ ਢੇਹ ਓਢਾਨੈ, ਦਿਨ ਦੋਇ ਚਾਰ ਭੋਰਾਧਾ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh