ਭੰਗੁਰ
bhangura/bhangura

Definition

ਸੰ. ਵਿ- ਟੁੱਟ ਜਾਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਟੇਢਾ. ਕੁਟਿਲ. ਵਿੰਗਾ.
Source: Mahankosh