ਮੁਸਾਫਰ
musaadhara/musāphara

Definition

ਅ਼. [مُسافر] ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ. ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਰਾਹੀ. "ਹੋਇ ਪੈਖਾਕ ਫਕੀਰ ਮੁਸਾਫਰ." (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh

MUSÁFAR

Meaning in English2

s. m, Corrupted from Arabic word Musáfir. A traveller, a wayfarer:—musáfar kháná, s. m. An inn, a caravanserai.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh