ਮੌਕ਼ੂਫ਼
maukaoofa/maukaūfa

Definition

ਅ਼. [موَقوُف] ਵਿ- ਅਟਕਾਇਆ ਹੋਇਆ. ਠਹਿਰਾਇਆ ਹੋਇਆ। ੨. ਕੰਮ ਤੋਂ ਅਲਗ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ। ੩. ਵ੍ਯਾਕਰਣ ਅਨੁਸਾਰ ਮਾਤ੍ਰਾ ਰਹਿਤ ਅੱਖਰ. ਮੁਕਤਾ. ਜੈਸੇ ਇਸਲਾਮ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਮੀਮ ਮੌਕੂਫ਼ ਹੈ.
Source: Mahankosh