ਮੱਸ਼ਾਕ਼
mashaakaa/mashākā

Definition

ਅ਼. [مشاق] ਵਿ- ਮਸ਼ਕ਼ (ਅਭ੍ਯਾਸ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਮਾਹਿਰ. ਪੂਰਾ ਜਾਣਕਾਰ. ਨਿਪੁਣ.
Source: Mahankosh