ਰੀਣਾ
reenaa/rīnā

Definition

ਸੰ. ऋणिन्. ਵਿ- ਮੁਕ਼ਰੂਜ। ੨. ਕ੍ਰਿਤਗ੍ਯ. ਉਪਕਾਰ ਮੰਨਣ ਵਾਲਾ. "ਗੁਰਮੁਖ ਧਰਮ ਸੰਪੂਰਣ ਰੀਣਾ." (ਭਾਗੁ)
Source: Mahankosh