ਰੀਹ
reeha/rīha

Definition

ਅ਼. [ریح] ਰੀਹ਼. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਹਵਾ. ਪੌਣ. ਵਾਤ। ੨. ਮੇਦੇ ਅਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਜੋੜਾਂ ਵਿੱਚ ਠਹਿਰੀ ਹੋਈ ਪੌਣ.
Source: Mahankosh

Shahmukhi : ریہ

Parts Of Speech : noun, feminine

Meaning in English

wind supposedly contained in joints, muscles and stomach
Source: Punjabi Dictionary