ਰੁਹਾਵਲਾ
ruhaavalaa/ruhāvalā

Definition

ਰੁਹ (ਕ੍ਰੋਧ) ਵਾਲਾ. ਰੋਹ ਵਾਲਾ. ਰੋਸ ਵਾਲਾ. "ਮਰ ਜਾਵਨ ਬੀਰ ਰੁਹਾਵਲੇ." (ਚੰਡੀ ੩)
Source: Mahankosh