ਰੂਤੀ
rootee/rūtī

Definition

ਰਿਤੁ (ऋतु). ਮੌਸਮ. ਰੁੱਤ. "ਅਨ ਰੂਤਿ ਨਾਹੀ." (ਬਸੰ ਮਃ ੫) ੨. ਰਿਤੁ ਮੇ, ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ. "ਆਨ ਰੂਤੀ ਆਨ ਬੋਈਐ." (ਮਾਰੂ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh