ਸੰ. ਸ਼੍ਯਾਮਲ. ਵਿ- ਸਾਂਵਲਾ. ੨. ਸੁੰਦਰ. ਮਨੋਹਰ. "ਸਿਆਮਲੰ ਮਧੁਰ ਮਾਨੁਖ੍ਯੰ ਰਿਦ੍ਯੰ ਭੂਮਿ ਵੈਰਣਹ." (ਸਹਸ ਮਃ ੫) ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਮਿਠਬੋਲਾ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਸ ਦੇ ਰਿਦੇ ਵੈਰ ਭਾਵ ਹੈ, ਨਿਵੰਤਿ ਹੋਵੰਤ ਮਿਥਿਆ.; ਦੇਖੋ, ਸਿਆਮਲ.