ਸੂਚਾਚਾਰੀ
soochaachaaree/sūchāchārī

Definition

ਵਿ- ਸ਼ੁਚਿ ਆਚਾਰ ਵਾਲਾ. ਪਵਿਤ੍ਰ ਵਿਹਾਰ ਵਾਲਾ. "ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਸੂਚਾਚਾਰੀ." (ਪ੍ਰਭਾ ਮਃ ੧)
Source: Mahankosh