hai hai kheh khahi

pachhamee panjaab ton ujarr ke aae hoe saare beginat bhainaan veer pashooaan dee zindagee bitaa rahe han, taan sochadaa haan kee aseen itane hee beanakh te begairat ho ge haan ki aapane hamavatanaan dee haalat vekh ke vee saadde dil naheen pighalade|

dil dharan dee kiharree gal hai| main koee buzadil te naheen; par kiharraa mahaanpurash aapanaa jeevan gareebaan ate beemaaraan dee sevaa vich hee arapan kar chukaa hai, us begunaah noo maar denaa, ih maithon te naheen ho sakadaa|

fatuott;narasee jee, meree prabhaa daa moonh tuhaadde varagaa hee see siraf uhade mathe te koee daag naheen see, uhadaa bol vee tuhaadde varagaa dil vich dhas jaan vaalaa see|fatuott;

mainoo bahutaa dukh is gal daa hai ki tuseen aj mere dil de takhate ton ddig pe ho, jis karake meraa ik bahut mitthaa supanaa ttutt giaa|

fa39;fa39;jo kujh main benatee karaan, dil de kanaan naal suno fa39;

patanee ne aapane kaalaj parrhade patee noo kihaa je kadee kadee feraa paa jaaeaa karo taan kee haraj e dil de kokarre taan naa sukan|

eik taan veer de moonhon piaarabhare shabad, te doojee us dee upamaa vich, khusee naal saantee daa dil doonaa ho giaa|

je kar aa jaande edhar, katth ho kite bahike, ghunddeean kholhade gujeean, dil deean sunade te kahinde |
mainoo dende dilaasaa, tereean laindee balaavaan, dilabar das chhadd, tainoo kiharre vasatheen rijhaavaan

pooran chand de andar umeedaan daa ik navaan naach shuroo ho giaa, par us noo ik fikar vee lag rihaa see, kite aoosaa de saahamane us de dil dee koee kanee nangee naa ho jaave|

aus ne mere putar noo inaa dukhee keetaa| je ik vaaree mainoo mil giaa taan main vee dil dee havaarr kadtaangaa | chhitaraan naal main us daa sir polaa kar diaangaa|

saralaa daa jeevan keeh see, khudaroo gulaab vaang ik be lorraveen cheez, sagon iaun kaho, ki us daa han, kise hor lee akh daa tinakaa, raah daa kanjhaa te dil daa bojh see|

mahesh kise kol dil daa dhoonaan vee naheen kadtadaa|