bhaaven kee mat sharaab de virodhee han, par is daa tej uh manamohanee jhalak dikhaaundaa hai ki nij mauataan ton beparavaah ho ke lok is dee een vich aaunde jaande han | is karake virodheean daa paanee naheen charrhadaa|
Share
auh aapanee bhain noo muchh muchh khaadhee jaandaa hai aap koee kam naheen karadaa|
jadon us paas koee daleel naa rahee taan iho jiheean galaan te hee aanaa see ki makee dendiaan hiladee kiaun hain|
tuseen udhar chale te ho ih vee das jaau ki muhaaraan morronge kade aseen pichhe uddeek vich hee naa sukade rahee|
saameeshaah, viaaj barraa likhiaa ee|shaahafamdasah;barraa likhiaa, bhaaee barraa likhiaa changee jaatee de chauadharee nahon saakhee e, mainoo ihade vich ghaattaa e| meraa panj rupe sainkarre te charrhadaa e| rupe daa aj kalh mushak naheen labhadaa kite| teree saaddee te mudton banee hoee e, is lee kadt ke teree jholee paa ditaa e|
chaache ne aakhiaa, fa39;vekh bachoo, velaa naa jaan de, farr ke kas lai ihadeean mushakaan te aseen ghorree ute sutt ke addee laaune aan|fa39;
sachee gal sun ke us noo mirachaan larr jaaneean san| par mainoo us de guse dee paravaah naheen| main lukaa naheen kar sakadaa|
kandhaan ute vadde vadde posattar chamakan lage, jinhaan vich mukhaalaf umeedavaaraan deean karatootaan de kache chitthe khoob mirach masaalaa laa ke chhaape jaande san|
aj tuhaaddee mitee pugiaan das din ho ge han| hun te rupe haazar naheen, jadon aae diaange|
aus ne mitee gin ke dasiaa ki aj veeh visaakh hai kiaunk maheenaa budhavaar charrhiaa see|
kirapaa karake rakam bhejan ton pahilaan, aapanee mitee katt lainee, naheen te uthon kujh naheen milanaa|
main kahindee naheen saan ki is kurree dee shakal ar zabaan val naa vekho| ih taan ik mitthee chhuree hai|
eik budte aadamee noo andar aaundiaan vekh ke miranaal ne achalaa noo kihaafamdasah;iho ne mere maalak daadee jee | hachhaa hun tuseen aap hee daso ihanaan behatar saalaan de budte naal kee main changee lagadee haan es janam daa roop joban mittee vich naheen mil giaa|