gareeb aadamee noo zindagee vich sukh daa saah ghatt hee miladaa hai|
Share
kee lok mantar parrh ke sap de katte daa zahir door kar dinde han| saaddaa te vishavaas inhaan galaan te naheen bajhadaa par ih mananon koee inakaar naheen ki duneean pare ton pare pee hai|
sabh kujh pravaan karadiaan hoeaan, paaravatee ne keval iko vaaree putar noo milan dee praarathanaa keetee, par ih vee tthukaraa ditee gee|
chhotte chhotte laal sarahind vich keekoon shaheed hoe te keekoon kastt seh ke uhanaan ne praan dite han par dharam naheen ditaa | saare saake visathaar naal sun sun ke ik chakar aaeaa|
bebe ik gal meree sun lai meree dhee noo maareen naa, te naa mandaa bolee | uh barree sohal e, ohanoo jhirrak dio te moonh suk ke sipee ho jaandaa e | uhanoo aapanee deh praan, jind jaan samajh ke rakheen|
eis juaan dee kaihar mauat ne saare pindd vich paralo lai aandee| har paase rone dee aavaaz sunadee see|
kisamat kisamat aakh ke dtilarr chichalaande, hinmat vaale parabataan noo cheer lijaande|
eis ton chhutt hindooaan naalon rottee bettee dee saanjh torran, te musalamaanaan de parachhaaven ton bachaan lee vee aap ne aapane mazahab dee koee ghatt sevaa naheen keetee|
auh sochan lagaa saralaa jis faraz de rase naal badhee hoee hai, jad teek main use rase noo naa kattaan mainoo safalataa naheen ho sakadee | rasaa see saralaa de pateebarat faraj daa| bas ih taan hee ttutt sakadaa hai, je saralaa aapane budte patee ton pooree tarhaan ghrinaa karan lag pavefamdasah;uhade parachhaaven ton vee ddaran lag pave|
toon jine marazee par maar lai, us dee safaarash binaan ih kam naheen honaa|
puraane likhaaree barre anakhee hunde san| par hun anakh unakh kithe is samaaj ne sabh anakheean de par jhaarr sutte ne| hun taan paisaa hee gur peer hai|
einaan suniaan te pabaan de bhaar nas ke, jaa ke bhaaeee noo vidiaa sunaaun lagaa|
toon shaamoo saah noo peer ho ke ttakariaa en, laal chandaa; par je hun uh aan pabaarraa paave te