ਹਿਜਰ ਵਿਚ ਰੋਣਾ
ਬੋਲ੍ਯਾ ਹੀ ਸੁਖਾਵੇ ਨ ਤਾਂ ਬੋਲਿਆਂ ਕੀ ਆਇ ਹਜ਼*?
ਬੋਲਣਾ ਪਰ ਫਰਜ਼ ਹੈ, ਆਏ ਚਹੇ ਨ ਆਇ ਹਜ਼।
ਹੁਕਮ ਜੇਕਰ ਕਰੇ ਸੁਹਣਾ 'ਓਲ੍ਹੇ ਹਜੂਰੀ ਤੋਂ ਰਹੋ
ਬਿਨ ਹੋਣ ਦੇ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਦੱਸੀਓ ਕੀ ਆਇ ਹਜ।
ਲੋਕ ਕਮਲੇ 'ਰੋਂਦਿਆਂ ਤਕ; ਹੁੱਜਤਾਂ ਕੋਈ ਪੜ੍ਹਨ
ਸੂਲ ਪੁੜੀਏ ਨਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਣ ਦਾ ਕੀ ਪਾਇ ਹਜ਼।
ਤਖਤ ਦਾ ਜੋ 'ਸ੍ਵਾਦ ਮਾਣੇਂ, ਓ ਸ੍ਵਾਦ ਸੂਲੀ ਕਿੰਝ ਲਹੇ?
ਮਨਸੂਰ ਨੂੰ ਚਲ ਪੁੱਛੀਏ, ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਿਆਂ ਕੀ ਆਇ ਹਜ਼।
ਯਾ ਪੁੱਛੀਏ ਜਾ ਮਨੀ ਸਿੰਘ, ਬੰਦਾਂ ਟੁਕਾਣੇ ਦਾ ਮਜ਼ਾ,
ਸਿੰਘ ਤਾਰੂ ਪੁੱਛੀਏ, ਖੋਪਰ ਛਿਲੇ ਕੀ ਆਇ ਹਜ਼?
ਨਾਂ ਸੁਣੇ ਯਾ ਸੁਣ ਲਏ ਓ, 'ਅਰਜ਼ਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰੀਂ ਫਰਜ਼ ਹੈ
ਹਿਜਰ ਵਿਚ ਦੁਖ ਰੋਵਣਾ ਉਹ ਰੋਵਣਾ ਹੈ ਲਾਇ ਹਜ਼। ੨੩
-------------------
* ਅਰਬੀ ਦੇ ਪਦ ਹਜ ਦੇ ਇਥੇ ਬਹੁਤ ਕਰਕੇ ਸੁਆਦ ਕਦਰ, ਨਸੀਬ, ਲਾਭ, ਖੁਸ਼ੀ, ਆਦਿ ਅਰਥ ਵਰਤੇ ਗਏ ਹਨ।
