ਤੇਰੀ ਪਿਆਰ ਚਿਣਂਗ

ਚਿਣਗ ਉਹ ਪ੍ਯਾਰ ਦੀ ਸਾਂਈਆਂ!

ਜੁ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਲਾਈ ਸਾਓ.

ਤੁਸਾਂ ਦੇ ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਸੁਲਗੇ

ਨ ਬੁਝਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਦਾਓ।

ਦੁਖਾਂ ਦਾ ਨੀਰ ਪੈ ਪੈ ਕੇ

ਬੁਝਾ ਸਕਿਆ ਨਹੀਂ ਉਸ ਨੂੰ,

ਬੁਝਾ ਸੱਕੀ ਨ ਝੁਲ ਝੁਲ ਕੇ

ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਓਸ ਨੂੰ ਵਾਓ।

ਰੁਝੇਵੇਂ ਜਗਤ ਦੇ ਆਏ,

ਲਿਆ ਖਿਚ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੇ ਦਿਲ

ਚਿਣਂਗ ਪਰ ਪ੍ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਦੀ,

 ਰਹੀ ਮਘਦੀ ਭਰੀ ਤਾਓ।

ਉਹ ਬਣਕੇ 'ਯਾਦ ਪ੍ਯਾਰੇ ਜੀ !

ਤੁਸਾਨੂੰ ਮਾਰਦੀ ਵਾਜਾਂ,

ਕਦੇ ਉਹ ਗੀਤ ਬਣ ਕੇ ਤੇ

ਤੁਸਾਂ ਦੇ ਸੋਹਿਲੇ ਗਾਓ।

ਕਦੇ ਬੇਚੈਨ ਕਰਦੀ ਹੈ,

ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਤੀਰ ਚੋਭੇ ਹੈ,

ਕਦੇ ਅਰਦਾਸ ਬਣਕੇ ਤੇ

ਅਰਜ਼ ਕਰਦੀ: ਹੁਣੇ ਆਓ।'

ਕਦੇ ਬੇਆਸ ਕਰਦੀ ਹੈ-

'ਕਿਨ੍ਹੇ ਆਣਾ, ਨਾ ਰੋ ਐ ਦਿਲ !