ਟੱਲੀਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਵਿਛੋੜੇ ਵਿਚ ਨ ਰਖ ਸਾਨੂੰ

ਨ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆ ਤੜਫਾ,

ਮਿਲੀ ਸੀ ਝਲਕ ਜਾਨੀ ਵਿਚ,

ਰਿਹਾ ਹੁਣ ਤਕ ਲਗਾ ਤੜਫਾ।

ਕੀ ਫਿਰ ਹੋਵੇਗੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਮੈਂ

ਉਸੇ ਹੀ ਰੂਪ ਦਰਸਨ ਦੀ

ਅਵਾਜ਼ ਆਂਦੀ ਹੈ ਟਲੀਆਂ ਦੀ,

ਏ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਵਧਾ ਤੜਫਾ।

ਲਿਆ ਡਾਚੀ ਨੂੰ ਦਰ ਮੇਰੇ

ਪੁਆ ਦੇ ਰੂਪ ਦਾ ਝਲਕਾ,

ਕਿ ਨੈਣਾਂ ਤਰਸ ਰਹਿਆਂ ਦਾ

ਤਰਜ ਕਰਕੇ ਘਟਾ ਤੜਫਾ।

ਇਹ ਮਿਟ ਜਾਵਣਗੇ ਸੁਣ ਸੁਹਣੇ,

ਪਰੋਂ ਕਿ ਅੱਜ, ਕਿਹ ਕੱਲ ਹੀ,

ਕਿ ਮਿਲ ਪਉ ਆ ਮਿਟਣ ਪਹਿਲੋਂ,

ਗਲੇ ਲਗਕੇ ਉਡਾ ਤੜਫਾ। ੪੩