ਮੇਰੀ ਬੱਚੀ! ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼!

ਫਿਕਰਾਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੀਨ ।

ਕੋਲ ਪਈ ਹੈ ਬੱਚੀ ਮੇਰੀ,

ਜਿਸ ਦੀ ਰਤ ਬੀਮਾਰੀ ਚੂਸੀ,

ਤਪ ਲੂਹਰੀ ਵਿਚ ਕਲੀ ਝਲੂਸੀ,

ਭਖ ਭਖ ਕੇ ਜਿੰਦ ਜਿਸ ਦੀ ਹੋਈ

ਚਾਨਣ ਦੀ ਇਕ ਤਾਰ ਮਹੀਨ ।

 

ਗਲ ਬੱਚੀ ਦੇ ਪਾਈ ਬਾਂਹ,

ਉੱਤੇ ਉਲਰੀ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ,

ਚੂਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਖੰਭ ਖਿਲਾਰੀ ਕੁਕੜੀ ਹਾਰ

ਫੜ ਫੜ ਕਰਦੇ ਜਿਸ ਦੇ ਸੀਨੇ,

ਕਿਸੇ ਅਦਿਸਦੇ ਘਾਤਕ ਤੋਂ ਡਰ,

ਕਰਦੇ ਜਾਪਣ ਮੂਕ ਪੁਕਾਰ ।