ਗਿਰਫ਼ਤਾ ਦਿਲ ਥੇ, ਮਗਰ ਹੌਸਲਾ ਨ ਹਾਰਾ ਥਾ
ਗਿਰਫ਼ਤਾ ਦਿਲ ਹੈਂ, ਮਗਰ ਹੌਸਲੇ ਭੀ ਅਬ ਕੇ ਗਏ
ਤੁਮ ਅਪਨੀ ਸ਼ਮਏ-ਤਮੰਨਾ ਕੋ ਰੋ ਰਹੇ ਹੋ 'ਫ਼ਰਾਜ਼'
ਇਨ ਆਂਧੀਯੋਂ ਮੇਂ ਤੋ ਪਯਾਰੇ ਚਰਾਗ਼ ਸਬ ਕੇ ਗਏ
੨੨. ਆਂਖ ਸੇ ਦੂਰ ਨ ਹੋ ਦਿਲ ਸੇ ਉਤਰ ਜਾਏਗਾ
ਆਂਖ ਸੇ ਦੂਰ ਨ ਹੋ ਦਿਲ ਸੇ ਉਤਰ ਜਾਏਗਾ
ਵਕਤ ਕਾ ਕਯਾ ਹੈ ਗੁਜ਼ਰਤਾ ਹੈ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਏਗਾ
ਇਤਨਾ ਮਾਨੂਸ ਨ ਹੋ ਖ਼ਿਲਵਤੇ-ਗ਼ਮ ਸੇ ਅਪਨੀ
ਤੂ ਕਭੀ ਖ਼ੁਦ ਕੋ ਭੀ ਦੇਖੇਗਾ ਤੋ ਡਰ ਜਾਏਗਾ
