ਅਪਨੀ ਆਸ਼ੁਫ਼ਤਾ ਮਿਜ਼ਾਜੀ ਪੇ ਹੰਸੀ ਆਤੀ ਹੈ

ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਸੰਗ ਸੇ ਔਰ ਕਾਂਚ ਕੇ ਪੈਕਰ ਰਖਨਾ

 

ਆਸ ਕਬ ਦਿਲ ਕੋ ਨਹੀਂ ਥੀ ਤੇਰੇ ਆ ਜਾਨੇ ਕੀ

ਪਰ ਨ ਐਸੀ ਕਿ ਕਦਮ ਘਰ ਸੇ ਨ ਬਾਹਰ ਰਖਨਾ

 

ਜ਼ਿਕਰ ਉਸਕਾ ਸਹੀ ਬਜ਼ਮ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਹੋ 'ਫ਼ਰਾਜ਼

ਦਰਦ ਕੈਸਾ ਹੀ ਉਠੇ ਹਾਥ ਨ ਦਿਲ ਪਰ ਰਖਨਾ

(ਮੁਨੱਵਰ=ਜਗਮਗਾਉਂਦਾ)

 

੨੫. ਕੁਰਬਤੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਜੁਦਾਈ ਕੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮਾਂਗੇ