ਕੁਰਬਤੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਜੁਦਾਈ ਕੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮਾਂਗੇ

ਦਿਲ ਵਹ ਬੇ-ਮਹਰ ਕਿ ਰੋਨੇ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਮਾਂਗੇ

 

ਹਮ ਨ ਹੋਤੇ ਤੋ ਕਿਸੀ ਔਰ ਕੇ ਚਰਚੇ ਹੋਤੇ

ਖ਼ਲਕਤੇ-ਸ਼ਹਰ ਤੋ ਕਹਨੇ ਕੋ ਫ਼ਸਾਨੇ ਮਾਂਗੇ

 

ਯਹੀ ਦਿਲ ਥਾ ਕਿ ਤਰਸਤਾ ਥਾ ਮਰਾਸਿਮ ਕੇ ਲੀਏ

ਅਬ ਯਹੀ ਤਰਕੇ-ਤਆਲੁਕ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਮਾਂਗੇ

 

ਅਪਨਾ ਯਹ ਹਾਲ ਕਿ ਜੀ ਹਾਰ ਚੁਕੇ ਲੁਟ ਭੀ ਚੁਕੇ

ਔਰ ਮੁਹੱਬਤ ਵਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਪੁਰਾਨੇ ਮਾਂਗੇ

 

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮ ਤੇਰੇ ਦਾਗੋਂ ਸੇ ਰਹੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ

ਔਰ ਤੂ ਹੈ ਕਿ ਸਦਾ ਆਈਨਾ-ਖ਼ਾਨੇ ਮਾਂਗੇ