ਹੋ ਕੇ ਇਮਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਬੈਠੀ, "ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਏਨੇ ਬਿਮਾਰ ਨੇ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰੋਗੇ ? ਉਹ ਏਨੇ ਬਿਮਾਰ ਨੇ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਦੋਂ ਤਕ ਰਹਿਣ। ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਕੀ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਹੂਕ ਨਹੀਂ ਉਠਦੀ ? ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀ ਕਰੋਗੇ ਤੁਸੀਂ ?"

ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਏ ਅਤੇ ਬੋਲੇ, "ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਹੂਕ ? ਕਿਹੜਾ ਵਿਛੋੜਾ ? ਕਿਥੇ ਜਾਵੇਗੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ। ਉਹਨੇ ਇਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ। ਮੇਰੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਅਸੀਂ ਚਾਲੀ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਨਾਲ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਕੌਣ ਜੁਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਮੌਤ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪਿਛਲੇ ਚਾਲ੍ਹੀਆਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਹਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਤੋਂ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੀਆਂ ਵੀ, ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੈਥੋਂ ਕੌਣ ਖੋਹ ਸਕਦਾ ਹੈ ?"

ਮੈਂ ਵੇਖਦੀ ਰਹੀ...

ਖਾਮੋਸ਼! ....

ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵਿਚ !