ਤਾਂ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਇਕ ਟੁਕੜਾ

ਪਾੜ ਕੇ ਜਖਮ ਤੇ ਲਾ ਲਵੇ।

ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਮ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਮੈਂ ਹੀਲਿੰਗ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਿਛੋਂ ਉਹ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਲਹਿ ਗਏ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਰਹੀ।

ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਦਿਨ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸਿਰਜਣਾ ਦੀ ਪੀੜ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕਰਦਿਆ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਉਮਾ ! ਤੂੰ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਦੀ ਕੁੰਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣਨੀ ਏਂ। ਉਹਨੂੰ ਵਰ ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੇਵਤੇ ਨੂੰ ਮੰਤਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹਨੇ ਸੂਰਜ ਦੇਵਤਾ ਨੂੰ ਨਿਓਤਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਹੀ ਅਣਵਿਆਹੀ ਦੇ ਕਰਣ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਅਣਵਿਆਹੀ ਮਾਂ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋਕਲਾਜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਕੱਲੀ, ਨਿਆਸਰਾ ਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ। ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਹੀ ਸਿਰਜਣਾ ਦੀ ਪੀੜ ਜਨਮ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।"

ਕੁੰਤੀ ਦੀ ਬੇਬਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਅਸਹਿ ਪੀੜ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਗਹਿਰਾਈ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਸੀ ਉਹਨਾਂ।