ਹਿੰਦ ਗਗਨ ਦਾ ਇੰਦੂ

१.

ਉਹ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ ਸੜਕ ਦੇ ਲਾਗ

ਧਰਤੀ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ,

ਹਰੇ ਹਰੇ ਘਾਹ ਦੀ ਵਿਛਾਉਣੀ ਵਿਛੀ ਸੀ

ਧਰਤੀ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ

ਮਿਠੀ ਮਿਠੀ ਮਹਿਕ ਉਠ ਰਹੀ ਸੀ,

ਰੁਮਕੇ ਰੁਮਕੇ ਲੰਘ ਰਹੀ ਪੌਣ,

ਇਕ ਯੁਵਤੀ ਵਾਂਙੂ ਖਲੋ ਗਈ,

'ਕੌਣ ਏ ਏਹ

ਮੈਨੂੰ 'ਮਹਿਕ-ਮਗਨ' ਕਰਨਹਾਰ ?

'ਕਿਸ ਮਾਂ ਦਾ ਜਾਇਆ ਏ ?

ਕਿਸ ਭਾਗਭਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਏ ?

ਧਰਤੀ:-

'ਇਹ ਸੁਗੰਧੀ ਏ,

'ਹੁਣ ਸੁਗੰਧੀ ਦੇਣਹਾਰ ਏ,

'ਸੁਗੰਧੀ-ਦਾਤਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ

ਆਖਦੇ ਹਨ :

'ਗਾਂਧੀ ਏ।'

२.

ਪਉਣ ਹਿਲਾਉਣ ਲਗੀ ਤਾਂ

ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ :-

'ਨ ਛੇੜ ਸੁਗੰਧੀ ਦੇਣਹਾਰ ਨੂੰ!