ਫਾਂਸੀ ਨੂੰ ਗੱਲ ਪਾ ਲਿਆ ਜਿਉਂ ਹਾਰ ਗੁਲਾਬੇ,

ਭਵਿਆਂ ਸੂਰਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਤਲੁਜੋਂ ਚਨਾਬੇ,

ਮਾਝੇ ਤੇ ਮਾਲਵੇ ਤੇ ਵਿਚ ਦੁਆਬੇ!

ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਮਿਲ ਜਾਣ ਕੁਲਾਬੇ ।

ਜੇਕਰ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਨਾ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਖ਼ਾਬੇ ।

ਮੁੰਡਾ 2-

ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦਰ ਵਿਚ ਪਰ ਸੁੱਤਾ ਸੀ ਦੇਸ

ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣ ਸੀ ਵਿਚ ਦੁਸ਼ਮਣ ਖ਼ੇਸ਼ ।

ਬਾਬਾ ਬੋਹੜ-

ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਚੌਧਵਾਂ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਸਾਲ,

ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿਚ ਛਿੜ ਪਿਆ ਸੀ ਯੁਧ ਵਿਕਰਾਲ,

ਲੜ ਪਈ ਜਰਮਨ ਕੌਮ ਸੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨਾਲ,

ਵੰਡਣ ਉਤੋਂ ਆਪਸ ਵਿਚ ਮੰਡੀਆਂ ਦਾ ਮਾਲ ।

ਜਾਣਿਆਂ ਗ਼ਦਰੀ ਬਾਬਿਆਂ ਹੁਣ ਮੁਆਫ਼ਕ ਹਾਲ

ਮੁੜ ਚਲੀਏ ਵਿਚ ਦੇਸ ਦੇ ਕਢ ਦੇਈਏ ਬਾਹਰ

ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਭੂਤ ਨੂੰ, ਹੋ ਜਾਏ ਸੁਖਾਲ ।

ਚੋਰੀ ਇਕ ਜ਼ਹਾਜ਼ ਵਿਚ ਮਾਈ ਦੇ ਲਾਲ

ਲੈ ਕੇ ਕੁਝ ਹਥਿਆਰ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ,

ਚਲ ਪਏ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਵਲ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ।

ਆ ਕੇ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਾ ਦੇਣ ਭੁਚਾਲ,

ਪਰ ਸਰਦਾਰਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ

ਓਵੇਂ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਝੀ ਤੀਹ ਸਾਲ

ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲ ਦਲੀਪ ਦੇ ਪਾਖੰਡ ਪਲਾਲ

ਨਾਲ ਕਢਾਇਆ ਹੁਕਮ ਇਹ ਚੜ੍ਹ ਤਖ਼ਤ ਅਕਾਲ

ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਨ ਦਸਮੇਸ਼ ਦੇ, ਇਹ ਪਤਤ ਪਰਾਲ,

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੇਸ ਪਿਆਰ,

ਸੱਚੇ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਚਾਹੀਹੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨਾਲ

ਘਿਉ ਖਿਚੜੀ ਹੋ ਕੇ ਰਹੇ ਬਣ ਕੇ ਹਿੱਕ ਦਾ ਵਾਲ ।

ਮੁੰਡਾ 3-

ਚੜ੍ਹਿਆ ਫ਼ਾਂਸੀ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਭਾ,

ਦੱਸ ਜ਼ਰਾ ਕੁ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਬਾਬਾ ।

ਬਾਬਾ ਬੋਹੜ-

ਬਹੁਤ ਕਹਾਣੀ ਓਸ ਦੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਉਜਾਗਰ,

ਮੈਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕਿਆ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕੱਠਾ ਕਰ,

ਪਰ ਤੂੰ ਏਨੀ ਸਮਝ ਲੈ ਉਸ ਵੀਰ ਬਹਾਦਰ,

ਸ਼ਾਹਪੁਰ ਤੇ ਫ਼ੀਰੋਜ਼ਪੁਰ, ਲਾਹੌਰ, ਪੇਸ਼ਾਵਰ

ਤਾਈਂ ਫ਼ੌਜ਼ਾਂ ਗੱਠੀਆਂ ਕਰ ਦੇਣ ਨਿਛਾਵਰ

ਆਪਾ ਆਪਣੇ ਵਤਨ ਤੋਂ ਤੇ ਕਢਣ ਬਾਹਰ