ਕਿਰਤ ਤੇ ਕੀਰਤੀ : ਦੌਲਤ ਖਾਨ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜੈ ਰਾਮ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਜੇ ਰਾਮ. ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਹਤਾ ਥਾ ਤਿਸ ਤੀ ਭੀ ਬਲਕਿ ਜਾਜ਼ਤ (ਜਿਆਦਾ) ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚਦੇ : 'ਏ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਮੇਰਾ ਮਨ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਗੱਲ ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੇ ਗਲ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਥਾਉ ਹੋਰ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਛੁ ਹੋਰ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਪਰ ਫਿਰ ਆਖਦੇ: 'ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਠੀਕ ਹੈ। 'ਮਾਇਆ ਭੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕੀ ਅਰੁ ਰਾਜ ਭੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕਾ। ਪਾਟ ਭੀ ਪ੍ਰਮੇਸਰ ਕਾ ਰਯਤ ਵੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕੀ। ਬੁਰਾ ਵੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕਾ, ਭਲਾ ਵੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕਾ। ਏ ਜੇ ਚਾਕਰੀ ਹੈ ਸਿ ਭੀ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕੀ ਕਰ ਜਾਣ। ਜੇ ਇਕ ਦੋਲਤ ਖ਼ਾਨ ਦੀ ਟਹਿਲ ਹੈ ਸਿ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਕੀ ਟਹਿਲ ਹੈ। ਏਵ ਕਹਿ ਕਰਿ ਤੂੰ ਚਾਕਰੀ ਕਰਿ। ਸਕਲ ਮਹਿ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਹੀ ਕਹਿ ਜਾਣ।" ਕਿਰਤ ਨਾਲ ਕੀਰਤੀ ਕਿਵੇਂ ਜੋੜ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ. ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਉਦਾਹਰਨ ਜਨਮ ਸਾਖੀ ਵਾਲਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇਕ ਵਾਰੀ ਹਿਸਾਬ, ਲੇਖਾ-ਜੋਖਾ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤ ਰਾਤ ਗੁਜਰ ਗਈ। ਸੋਦਰ ਤੇ ਸੋਹਿਲਾ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਗੁਜ਼ਰ ਗਇਆ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਤਿਸੰਗੀਆ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ : 'ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਕਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਕ ਦਿਨ ਨੇਮ ਵਿਚ ਰਤਾ ਕੁ ਵਿਘਨ ਪੈਣ ਤੇ ਇਹ ਬਚਨ ਕਹਿਣੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ 'ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੇ ਮਰਿ ਜਾਉ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਅ