جِآ کر باری تھانی دی, اَےوےں کںدھاں کوٹھے ٹّپدا کِتے لّت-باںه نا تُڑا-لیں, پھےر کِّتھے چّکی پھِراںگے هاے, ماپِآں دا کّلا-کهِرا پُّت اَے, اَےوےں نا کاای بّج پوالی'۔
گھیچر نے چادرے دی ڈّب وِّچ تُنّے کاپے دے هّتھے نُوں جچا کے پھڑھ لِآ تے اّگوں وار کرن لای نَوں-بر-نَوں هو گِآ ۔ چاننی وِّچ کاپی دی دھار لِسکاں ماردی هوای دیساں نُوں دِس گای تاں ِاّک هَول پِآ۔
بلَورے نے پھےر دُوجی سیکھ بال کے دھرتی تے چانن کیتا, 'اےتھےں ماڑا جا اُّچے-نیوےں تھاں توں بوچ کے آایں بےلیآ کِتے ٹھےڈا کھا کے نا هور بُوتھی بھنّا-لیں, باهلے ای سںسے مُّک-گے اّج تاں' مںجے دے سِرهانے والے پاسے چَوکڑی مار کے بهِ گِآ, پر گھیچر اجے وی دو کرماں دُور کھڑھِآ رِها۔ مںجے تے هّتھ مار کے کِها, 'اَواے آجا کھسما بهِ-جا کردے آں جھّٹ گّلاں- باتاں, اَےوےں نا هُن موک ماری جا, جے تُوں نا هُںدا کاای هور هونا سیگا, بںدے نے آودی لیلا وی کھےڈنی هُںدی اَے'۔
گھیچر نے کِسے وی گّل دا هُںگارا نهیں سی بھرِآ تے دَون تے ٹےڈھا جِها هو کے دوکھیآں والی چُّپ دھار کے بهِ گِآ۔ گّچ بھر گِآ, پَےریں پّگ دھر کے بھُّل بکھسااُن لای چِّت کردا سی, پر اےنا جےرا وی کِّتھے بچِآ سی سریر وِّچ, کِ دھَون جھُکا سکے۔
'پانی-پی-لا' کول پاے مّگھے وِّچوں پانی دی کَولی بھر کے پھڑھاای, 'کھںبھ مےرے وی اُّگرے سیگے, پر چِّت نے اُّڈن دی همَےت نھی بھری, بای لوک کی کهِنگے, اےه سوچ کے هّتھی جھاڑ-لے, پر لوکی تے هلے وی نهیں کهِنو ٹلدے' بلَورا اُهدا کلےجا دھرااُن لای ِاّکے ٹک بولی گِآ, 'بس آ کھُّلھ دےنی هی کھنی انکھ هُںدی اَےں" پر گھیچر دی چُّپ گّل نُوں اّگے نهیں سی تُرن دے رهی تاں اُهنے پَےر نال چُوںڈی وّڈھ کے هلُونِآ, 'سریر چ هَےگاں کے تِّتر-بِّتر هو گِاَےں, سهُں لّگے اَےس کُّجے دی' اُهنے پانی دی چُولھی بھر لای, 'مےری بھَےن کاای چگل نی تُری پھِردی, جنے-کھنے پِّچھے, جے تےرے بِنا اَو کِسے ' هور ونّی جھاکی تاں ڈّکرےں نا 'کردُوں ڈّکرےں" تے پھےر بھروسے نال بھری مُسکان نال بولِآ, 'اَے' کوے جھاکُو دین آلی اَے, انکھ آلی, مےری پّگ نُوں داگ نی لَوںدی... سِر تے بنّھی سںتری پّگ نُوں دوواں هّتھ نال پھڑھ لِآ, 'وےکھ-لیں”۔
کُجھ چِر چُّپ تنی رهی۔
'بّلے اَواے نگَوریآں' پھےر هَولی اواج نال شهِ کے بولِآ 'پُّچھاں تاں جے -سّچ دّسےں-گا, ولےواں پا کے مںوی راجی نی' گھیچر نے اّگے هُںگارا بھرن لای سِرپھ دھَون دی نیویں هی اُّتے چّکی, 'تُوں اےتھے دےه دی بھُّکھ توں ستِآ اَونا هُنّا, کے چار لاواں وی گھُکےگا' نال ای اُهنے دھَون نُوں
