ਰੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਤਿੱਤਰ ਹੋਵੇ । ਅੱਗੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੇ ਹੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਕੱਖ ਚੁਣਾ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ।

ਨਾਜਰ - (ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ) ਹਾ, ਦੋ ਹੱਥ ਰੱਸਾ ਤੈਥੋਂ ਮੇਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ? ਜੇ ਰੱਬ ਕਰਾਏ ਕੋਈ ਚਾਰ ਦਿਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਜਾਏ ਤੇ ਫੇਰ ਪਿੱਛੋਂ ਕੀ ਬਣਨਾ ਹੋਇਆ, ਏਸ ਹਸਾਬ ? (ਹੌਲੀ ਜੇਹੀ) ਨਾਲੇ ਚਾਚਾ ਅਸੀਂ ਇਹ ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ ਆਂ ਪਈ ਜੇ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਤਕੜੇ ਘਰ ਦਾ ਗਾਹਕ ਮਿਲ ਜਾਏ, ਤੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਆਉਂਦਾ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ, ਅੱਜ ਕੱਲ ਪੈਸਾ ਵੀ ਤੇ ਬੰਦਾ ਮਾਰਿਆਂ ਨਹੀਂ ਨਾ ਲੱਭਦਾ। ਪਰ ਜੇ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਰਹੀ ਤੇ ਅਸਾਂ ਵੀ ਮਾਹੀ ਦੇ ਨਹੀਂ ਵੱਸਣ ਦੇਣੀ, ਓਨ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਐਹੋ ਜੇਹਾ ਧੋਖਾ ਕਰਨਾ ਸੀ।

ਗੰਡਾ ਸਿੰਘ - (ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ) ਪੁੱਤ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ, ਤੇਰੇ ਖੁਣੋਂ ਸਾਡਾ ਕੀ ਥੁੜਿਆ ਸੀ ? ਤੂੰ ਤੇ ਸਾਡੀ ਹੁਣੇ ਈ ਸੁਣਨੋਂ ਗਿਣਨੋਂ ਗਿਉਂ, ਅਜੇ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਝੁਲਾ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤੂੰ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਨਿਰੇ ਕੁੱਤੇ ਬਿੱਲੇ ਈ ਸਮਝੇਂ । ਵੇਖਾਂਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਫਿਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤਖਤ ਤੇ ਬਹਾ ਦੇਣਗੇ, ਤੇਰਾ ਤੇ ਰੋਜ ਇਹੋ ਈ ਟਿੰਡ 'ਚ ਕਾਨਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਤੂੰ ਵੀ ਚੰਨਣ ਵਾਂਗੂੰ ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਚੋਂ ਨਿਕਲਦਾ ਜਾਂਦਾਂ। ਉਹ ਵੇਖਾਂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਦੀ ਧੌਲੀ ਦਾਹੜੀ 'ਚ ਘੱਟਾ ਪਵਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਨਾ । ਉਏ ਉਸ ਮਾਹੀ ਨੇ