ਪੂਰਨਤਾ

ਪਤਾ ਏ ਤੈਨੂੰ !

ਜੋ

ਪਤਾ ਹੈ

ਕੱਕੀ ਰੇਤ

ਖੁਸ਼ਕ ਹਵਾ

ਖ਼ਾਲੀ ਆਸਮਾਨ

ਤੇ ਚੁੱਪ 'ਚ ਨੁੱਚੜੀ ਪੈੜ ਨੂੰ

ਕਿ ਦੋ ਪਿਆਸੇ ਮਿਲੇ

ਤੇ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗਏ