ਅਫ਼ਸਾਨੇ

ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਕੁੰਡਾ ਜਿੰਦਾ ਉਤੋਂ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ

ਡੋਲਣ ਨੂੰ ਡੋਲਿਆ ਵੀ ਸੀ ਪਰ ਦਿਲ ਸਮਝਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ

ਮੌਸਮ ਸੀ ਬੜੇ ਸੁਹਾਣੇ, ਮਾਣ ਵੀ ਸਕਦੇ ਸਾਂ

ਕਿਸੇ ਦੀ ਛਤਰੀ ਸਿਰ 'ਤੇ ਤਾਣ ਵੀ ਸਕਦੇ ਸਾਂ

 

ਤੁਰ ਪਏ ਪਰ ਵੱਖਰੇ ਰਾਹੀਂ, ਵੱਖਰੀ ਤਕਦੀਰ ਚੁਣੀਂ

ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਬੁੱਤ ਬਣਾਏ, ਹਾਸੇ ਦੀ ਪੀੜ ਚੁਣੀਂ

'ਕਿੱਲਿਆਂ ਸੰਗ 'ਕੱਲੇ ਰਹਿ ਕੇ 'ਕੱਲਤਾ ਦੀ ਚੁੱਪ ਸੁਣੀਂ

ਉਦੋਂ ਸੀ ਹਵਾ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆਂ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਧੁੱਪ ਸੁਣੀਂ

 

ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਬੰਦ ਖਜ਼ਾਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਨੂੰ ਤਰਸ ਗਏ

ਜਿੰਨੇ ਸਾਂ ਭਰੇ ਭਰਾਏ ਅੰਦਰੇ ਹੀ ਬਰਸ ਗਏ

ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਸੀ ਮੌਨ ਹੋ ਗਈਆਂ ਲੋੜਾਂ 'ਤੇ ਪਏ ਸੀ ਪਰਦੇ

ਉਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥੋਂ ਬਚੇ ਸਾਂ ਮਰਦੇ-ਮਰਦੇ

 

ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਅੱਥਰੀ ਚੁੱਪ 'ਚੋਂ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰ ਆਇਆ

ਮੱਥੇ 'ਚੋਂ ਭੇਦ ਪੰਖੇਰੂ ਖੋਲ੍ਹਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰ ਆਇਆ

ਪਰ ਉਵੇਂ ਤੂੰ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਵੇਂ ਸੀ ਵਾਅਦੇ ਤੇਰੇ

ਮੇਰੇ 'ਚੋਂ ਮੈਂ ਸਾਂ ਮਨਫੀ ਗ਼ੈਬ ਸੀ ਕਾਇਦੇ ਮੇਰੇ