maan daa upadesh bache de dil vich ghar kar giaa| golee paas baitthee bittar bittar tak rahee hai| maan put ne gattagatt karake piaale pee le, golee dee charaneen hath laake kihaa ki patee jee noo kise tarhaan sunehaa puchaa deeen ki aseen hun sansaar par naheen haan te tuseen aapanaa aap lai ke tilak jaao golee hakee bakee pathar mooratee hoee duhaan de charanaan ute mathaa ttek ke vidaa hoee te maan put paatth karan lag pe|
pal ku magaron begam aa pahunchee| sheelaa ne ik teelaa age karake kihaa bhain jee ethe hor kujh naheen jo aap noo baitthan vaasate devaan| baitthee, jee aaeaan noo mere sir mathe, dhan bhaag tusaan darashan dite|
begama sheel kauara toon ddaadtaa tthandtaa gharraa hain, main suniaa hai ki tere patee ne tainoo zahir de ditee hai, mere te hathaan de tote udd ge han| dauarree aaee haan, kis gale tere naal dharoh keetaa su mainoo taan teree kaid daa pataa bee hune lagaa hai, mere age bijai singh ttaale karadaa rihaa hai, main puchhaan kithe hai tad keh chhadde ki shahir vich gee hai| main bholee kee jaanaan
aj pataa lagaa jo us daa dil ik golee ne bharamaa liaa hai te usade badale tuhaanoo maaradaa hai| par toon ghaabar naheen, main hakeem noo sadiaa hai, hune tuhaaddaa ilaaj karadaa hai| akhaan vich hanjhoo piaaree bhaina toon chintaa naa kar, main teraa vaal vingaa naheen hon denaa|
sheel kauara bhain jee hakeemaan dee lorr naheen, naa hee patee jee ne mainoo zahir ditee hai; ih fal taan mere hee khotte karamaan daa hai| ih prabhoo daa bhaanaa hai jo khushee naal jhalanaa hai| tuhaanoo main bhain kihaa see, so sukar hai ki ant tak meree valon nibh giaa| je koee meree bhul chuk hove taan bakhasnee|pagebareakabegama bhain jee meraa kauan hai akhaan vich hanjhoo toon meree dhir sain, toon ddar geeon taan main kee karaangee meree maan toon sain, bhain toon sai, dukhaan dee daradan toon son, gamaan dee vanddan vaalee toon sain| hath jorr ke bhain| mainoo vaah laa lain deh, eilaaj karaa lain deh|
seelaa bhain jee tuseen aaraam karo| meraa jee ghaabaradaa hai, hune jind ttuttan hee lagan vaalee hai, tuseen dekhake ghaabarage, meraa gilaa aap te naheen, meree valon chit noo tthandtiaan rakho, kise prakaar daa ranj mere chit vich naheen, je hundaa bee taan main bakhasadee tuseen jaao, mere patee te kripaa karanee te us noo is kilhe vichon chhuttakaaraa bakhas denaa, bas inee vaasanaa hai je aap pooran karo taan changaa|
eis vele ik sikhaaee hoee golee dauarree dauarree aaee ar ghaabaree hoee bolee
begam jee haner hai giaa| ih sunake begam hafalaatafalee dee maaree chalee gee| udhar maan putr noo zor naal upar chhalaan shuroo ho geean| aandaraan torr torr te ojharee noo putthe kar den vaaleean kaiaan ne jhir dee bahut saaree ais kadt ditee par kamajoree ar behosee ne duhaan noo aisaa kar ditaa ki jinkur koee jeeaundaa naheen hai| saaraa din besudh piaan beet gee, sanjh hoee taan begam de hukam naal lethaan dariyaa vich suttane lee ghaleean geean| par suttan vaaliaan ne kuchh dooron raualaa sun ke te ddar ke ki mate koee sikh dasataa naa aa rihaa hove, chhetee naal kilhe de baahar uparale paase ujaarr vich pavatr deheean malakarre rakh diteean te aap bhaj aae| begam de bhaane uh mar chuke san ar chukan vaaliaan ne bee dhiaan naheen ditaa see| bekhiaale uh haneree raat vich lothaan samajh ke ujaarr vich dhar aae, jithe uh peean ant vich maanoo ant ho raheean san| makhamalee sejaan ute lettan vaale pindde kararree zameen te pe hoe san| ttabaraan ton vichharre hoe dharamee ik ikale ban pashooaan deean lothaan vaang dhare pe han| aakaas vich taaraa