ਅਪੀਲ

ਸੰਦੇਸ਼ ਵਿਦਵਾਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਤੁਛ ਤਾਂ ਅਪੀਲ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦੈ। ਇਹ ਅਪੀਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ 'ਚ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਸੀਨ ਪੰਥ ਤੋਂ ਭਟਕ ਕੇ ਨਸ਼ੇ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਵਾਦੀਆਂ 'ਚ ਖੋਹ ਗਏ । ਦੋਸਤੋ। ਕੁਝ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਿੰਨ੍ਹਾ ਚਿਰ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜਾਨਾ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦਾ। ਨਸ਼ੇ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਸਰੂਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਤੜਫ਼ 'ਤੇ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਸ਼ਾ ਕਰਨ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਦੁਨੀਆਂ ਰੰਗੀਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਰੰਗੀਨੀਅਤ ਕਾਲਖਾਂ 'ਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਹਿੰਮਤ ਹਾਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਬਾਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਪਲਟਾ ਦਿੰਦੀ ਐ। ਜੇਕਰ ਲੜਖੜਾ ਗਏ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਕਦੀਰ ਨਾ ਮੰਨੋ। ਹਾਲਾਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਲੋੜ ਸਿਰਫ਼ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ 'ਚੋਂ ਹੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਉਪਜਦੀ ਹੈ। ਢੇਰੀ ਨਾ ਢਾਹੋ, ਜੇ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਗੁਨਾਹ ਦੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਤੁਰ ਪਏ ਹੋ। ਇੱਕ ਉਡਾਰੀ ਰੂਹ ਨਾਲ ਭਰੋ ਅਕਾਸ਼ ਝੁਕ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਚਸਚਾਤਾਪ ਦੇ ਜਲ 'ਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇਵ ਪੁਰਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਨਸ਼ੇ 'ਤੇ ਲੱਗਣ ਦੇ ਜੁਰਮ 'ਚ ਡਿੱਗਣ ਦੇ ਬੜੇ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਕਾਰਨ ਵਾਧੂ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤੁਹਾਡੀ ਪਕੜ 'ਚ ਤਾਂ ਆਵੇਗਾ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਖੋਜੋਗੇ। ਖੁਦ ਦੀ ਖੋਜ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਰਾਹ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਖੁਦ ਨੂੰ ਖੋਜੋ ਕਿ ਕੌਣ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਇਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਕਿਉਂ ਆਏ? ਕੀ ਨਾਲੀਆਂ 'ਚ ਡਿੱਗੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗਰਭ 'ਚ ਰੱਖ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਜਰੀਆਂ? ਕੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਹਨਤਾਂ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਪ ਨੇ ਤੁਹਾਡੀ ਗੰਦਗੀ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀ? ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਹ ਖਾਬ ਪੂਰੇ ਕਰ ਸਕੋ ਜੋ ਉਹ ਆਪ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਏ। ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨੂੰ ਆਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਕੇ ਸਾਡੀ ਓਸ ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੁੱਲ ਮੋੜੇਗਾ ਜਿਹੜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ 'ਚ ਲਾਚਾਰੀ ਭੋਗ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਉਮਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ 'ਚ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨੂੰ ਨਸ਼ੇੜੀ ਪੁੱਤ ਦੇ ਤਨ ਤੋਂ ਨਾਲੀਆਂ ਦੀ ਗੰਦਗੀ ਸਾਫ਼ ਕਰਨੀ ਪਵੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਹ ਜਵਾਨੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹਨਤ ਹੈ। ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦੀ ਆਸ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਆਖ਼ਰੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਜਾਂ ਬਦਮਾਸ਼ ਪੁੱਤ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਬੁੱਢੇ ਮੋਢਿਆਂ ਨੂੰ ਢੋਹਣੀ ਪੈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਕਹਿਰ ਹੈ, ਇਹ ਧ੍ਰੋਹ ਹੈ। ਨਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ੀਆਂ, ਉਮੀਦਾਂ, ਬਹਾਰਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੈ।

ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੌਸਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਮੈਂ ਹਰੇਕ ਨਸ਼ਾ ਛੱਡਿਆ ਹੈ। 72 ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਸਰੀਰ ਦੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਘੱਟਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਕੋਈ ਡਾਕਟਰ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਪਰ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ 'ਚ ਤਜਰਬਾ ਬੜਾ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਨਸ਼ਾ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਕੇ ਮਾਨਸਿਕ ਰੂਪ 'ਚ ਖੁਦ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਉ। ਆਪਣਾ ਇਕ ਸ਼ਡਿਊਲ ਬਣਾ ਲਉ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰੁੱਝੇ