ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਜੰਗ

ਜੇਲ੍ਹ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ 'ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਧੂੰਏਂ 'ਚੋਂ ਵੀ ਮਹਿਕ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕੰਡੇ ਵੀ ਚੁੰਮਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਘਰ ਆਏ ਨੂੰ ਮਾਂ ਨੇ ਲਾਹਨਤਾਂ ਵੀ ਪਾਈਆਂ ਤੇ ਮੱਤਾਂ ਵੀ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਘਰ ਹੀ ਰਿਹਾ ਜਾਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿ ਪੁਲਸ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਬਾਜ ਅੱਖ ਰੱਖੀ ਬੈਠੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਪਿੰਡ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ 'ਤੇ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕਈ ਵਾਰ ਪੁਲਸ ਵਾਲੇ ਆ ਜਾਂਦੇ 'ਤੇ ਪੁੱਛਗਿਛ ਜਿਹੀ ਕਰਕੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ। ਮੈਂ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਫੇਰ ਪਿੰਡ ਹੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਪੁਲਸ ਨੇ ਖਹਿੜਾ ਨਾ ਛੱਡਿਆ। ਕਦੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੀ ਪੁਲਸ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਿਰਸੇ ਡਕੈਤੀ ਹੋ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਖੇਤ ਪਾਣੀ ਲਾਉਂਦੇ ਨੂੰ ਸਦਰ ਮਲੋਟ ਦੀ ਪੁਲਸ ਲੈ ਗਈ। ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਗਿਆ। ਅੱਗੇ ਸਾਨੂੰ ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ ਪੁਲਸ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਸਿਰਸਾ ਪੁਲਸ ਨੇ ਸਾਡੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ਕਰਵਾਈ ਤੇ ਫਾਰਗ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਗਿਆਰਾਂ ਵਜੇ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਸਦਰ ਥਾਣੇ ਸਕੂਟਰ ਲੈਣ ਪੁੱਜੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਬੀ ਥਾਣੇਦਾਰ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਬਾਪੂ ਵਿਚ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਕੰਜਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਢਾਹ ਲਿਆ ਅਖੇ "ਤੂੰ ਇਹ ਗੰਦ ਜੰਮ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਵਖਤ ਪਾਇਆ ਏ।" ਬਹੁਤ ਕੁੱਟਿਆ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਸੁਰਿੰਦਰਪਾਲ ਨਾਂ ਦੇ ਬਦਬਖ਼ਤ ਪੁਲਸੀਏ ਨੇ। ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਜਾਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਕੋਸ (ਮੁਖ਼ਬਰੀ ਕਰ) ਦੇ ਜਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਿਉ 'ਤੇ ਕੇਸ ਪਾਉਂਗਾ। ਮੈਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਤੁਰ ਕੇ (14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ) ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਜਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਘਰੇ ਦੱਸੀ ਤੇ ਮਾਤਾ ਨੇ ਫੁੱਫੜ ਨੂੰ ਤਾਰ ਖੜਕਾਈ। ਉਹਨੇ ਜਾ ਕੇ ਥਾਣੇਦਾਰ ਦੀ ਧੀ-ਭੈਣ ਇਕ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਛੁਡਾਇਆ।'

ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕਈ ਦਿਨ ਰੋਂਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਥਾਣਿਆਂ 'ਚ ਦਾੜ੍ਹੀ ਪੁਟਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਝੋਰੇ 'ਚ ਮੈਂ ਨੋਰਫਿਨ ਦੇ ਟੀਕੇ ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਇਕੱਠੇ ਟੀਕੇ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ। ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿ ਇਹ ਸੁਧਰਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦਿਨ ਨਰਮੇ ਨੂੰ ਸਪਰੇਅ ਕਰਕੇ ਆਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਘਰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਮੰਗੇ। ਘਰੇ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਾਂ ਨੇ ਨਾਂਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਪਰੇਅ (ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਦਵਾਈ) ਵਾਲੇ ਲੀਟਰ ਨੂੰ ਡੀਕ ਲਾ ਲਈ। ਘਰ ਅਤੇ ਆਂਢ-ਗਵਾਰ 'ਚ ਹਾਹਾਕਾਰ ਮੱਚ ਗਈ। ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਲੱਸੀ ਤੇ ਲੂਣ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ। ਟਰੱਕ 'ਚ ਲੱਦ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ (ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੇਸਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ) ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਜਿੱਥੇ ਨਾਲੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ਮੇਰਾ ਅੰਦਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਬਚ ਗਿਆ ਪਰ ਕਈ ਦਿਨ ਹਸਪਤਾਲ 'ਚ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਮੇਰੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਯਾਰ ਰਹਿੰਦੇ। ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਮੈਡੀਕਲ 'ਚੋਂ ਹੀ ਨਸ਼ੇ ਵਾਲੇ ਟੀਕੇ ਲੈ ਲੈਂਦੇ। ਮੈਂ ਤਾਂ