ਸਰਪੰਚ ਖੁਦ ਵੀ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਮਕਾਲੀ ਧਾਕੜ ਕਬਡੀ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ। ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ "ਭੂਤਨੀ ਦਿਆ। ਹੁਣ ਘਿਉ ਦਾ ਮੁੱਲ ਮੋੜ ਦਈਂ। ਕਿਤੇ ਜਹਾਨੋਂ ਨਾ 'ਠਾ ਦਈ।" ਮੈਂ ਭੋਲਾ ਜਿਹਾ ਬਣਕੇ ਕਿਹਾ "ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸਰਪੰਚਾ ?" "ਹੋਇਆ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਸਿਰ। ਓਏ ਆਹ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਸਾਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦੈ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਬਈ ਅਸੀਂ ਖੇਡਾਂਗੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।" ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਜੋਸ਼ 'ਚ ਬੋਲਿਆ। ਮੈਂ ਆਖਿਆ "ਫੇਰ ਖੇਡ 'ਲਾ ਸਰਪੰਚਾ! ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਪਾਂ ਪਈ ਆ?" ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਦੋ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਹੋਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ "ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਲਾਜ ਰੱਖ 'ਲੀ ।" ਮੈਂ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ "ਤੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਬਾਕੀ ਮੈਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਜਾਣੇ।" ਸਰਪੰਚ ਦੀ ਜੇਲ੍ਹ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਸੰਧੂ ਨਾਲ ਗੂੜ੍ਹੀ ਯਾਰੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਹੋਵੇ ਅਕਾਲੀਆਂ ਦਾ ਲੀਡਰ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਹੋਵੇ ਪੁਲਸੀਆਂ ਦਾ ਜਿਗਰੀਆ ਯਾਰ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਾਹਦੀ? ਪਰ ਚੱਕਰ ਹੌਲਦਾਰ ਨੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਦੇ ਕੇ ਸਿਰ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ। ਚੱਕਰ ਹੌਲਦਾਰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸੀ ਪਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਉਹਨੂੰ 'ਚਾਚਾ' ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਇਹ ਆਦਤ ਹੈ ਕਿ ਤਾਏ ਕਹੇ ਤੂੰ ਮੂੰਹ ਜਿਹਾ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਆ ਤੇ ਚਾਚਾ ਆਖੇ ਤੋਂ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗ ਖਿੜ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਚਾਚੇ ਨੇ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ "ਏਦਾਂ ਕਰ ਐਤਵਾਰ ਕੋਟਮੌਕੇ (ਬਾਊਂਡਰੀ ਵਾਲ) ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਜਾ ਕੇ ਚਾਰ- ਚਾਰ ਕੌਡੀਆਂ ਪੁਆ 'ਲਾ। ਬਹੁਤਾ ਪੰਗਾ ਨਾ ਕਰੀਂ।" ਇਹੀ ਹੋਇਆ ਐਤਵਾਰ ਸ਼ਾਮੀਂ ਪੰਜ ਕੁ ਵਜੇ ਮੈਦਾਨ 'ਚ ਅਸੀਂ ਨਿੱਤਰ ਪਏ। ਸਾਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਦਾ ਦਮ ਦੇਖਣ ਆ ਗਈ। ਕੋਟਮੌਕੇ ਲਾਗੇ ਥਾਂ ਕਾਫੀ ਖੁੱਲੀ ਸੀ। ਪੰਜ-ਪੰਜ ਕਬੱਡੀਆਂ ਪਾਉਣੀਆਂ ਮਿੱਥ ਲਈਆਂ। ਮਿੰਨੀ ਨਾਲ ਤਿੰਨ-ਚਾਰ ਹੋਰ ਸਨ ਜਦਕਿ ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਨਾਲ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਜਮਾਤੀ ਪੰਮੇ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਲਿਆ। ਪੰਮਾ ਅਨਾੜੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਆਵੇ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟ ਜਾਵੀਂ ਹੱਥ ਨਾ ਲਵਾਈ ਮੈਂ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਆ ਕੇ ਮੋਰਚਾ ਸੰਭਾਲ ਲਊਂਗਾ। ਲਓ ਜੀ ! ਮੈਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਤੇਜ ਨਿਕਲਿਆ। ਉਹ ਪੰਮੇ ਵੱਲ ਚੜ੍ਹਿਆ ਈ ਨਾ ਬਲਕਿ ਮੇਰੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਪੈਰ ਲਾ ਕੇ ਧੂੜ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੇਰੇ ਫਿਊਜ਼ ਉੱਡ ਗਏ ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਲਾਹਨਤੀ ਆ ਪੂਰਾ ਕੰਮ ਕੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਕੌਡੀ ਪਾਈ ਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮੜ ਜਿਹੇ ਜਾਫ਼ੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਪਿਛਲਖੁਰੀ ਭੱਜ ਤੁਰਿਆ। ਬੈਕ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫੋਰਡ ਟਰੈਕਟਰ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੱਜਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੋ ਹੁਣ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਭੱਜ ਗਿਆ ਫੇਰ ਫੜਿਆ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ। ਮੈਂ ਪੰਮੇ ਨੂੰ ਸਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਤੂੰ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਪੈਰ ਪੁੱਟ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਭੱਜੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆਏਗਾ। ਸਾਡੀ ਨੀਤੀ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਪੰਮਾ ਭੱਜ ਕੇ ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਤਬਕ ਗਿਆ। ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਝਾਕਾ ਦੇ ਕੇ ਪੰਮੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਬੱਸ ਇਹੀ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਟੁੱਟ ਪਿਆ। ਵੱਖਲ 'ਚ ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਵਾਰ ਕਰਕੇ ਬਗਲਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਕੈਂਚੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਨੂੰ 'ਮਿੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੈਦੀਆਂ ਰੌਲਾ ਚੁੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਮਿੰਨ੍ਹੀ ਦੇ ਏਨੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨਾਲ ਬਗਲ ਵੱਜੀ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਸਰਪੰਚ