ਦ੍ਰਿਸ਼ 3
(ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੋਣ ਨਾਲ ਦੋ ਫੱਫੇਕੁਟਣੀਆਂ ਮੰਚ ਤੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।)
ਪਹਿਲੀ ਫੱਫੇਕੁਟਣੀ ਤੱਕ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਤੇਰ ਕੁੜੇ!
ਦੂਜੀ ਫੱਫੇਕੁਟਣੀ : ਜਿਉਂ ਪਿੰਪਲ ਰੁੱਖ ਵਿਚ ਖੇੜ ਕੁੜੇ!
ਪਹਿਲੀ : ਹੱਥ ਪਾਓ ਤੇ ਨਿਕਲਣ ਕੀੜੇ!
ਦੂਜੀ ਹੱਥ ਵਿਚ ਦਾਤਰ, ਪਾਟੇ ਲੀੜੇ।
ਪਹਿਲੀ ਕੌਣ ਸੀ ? ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ ?
ਦੂਜੀ: ਨੀ ਏਹ ਤਾਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਸੀ!
ਪਹਿਲੀ : ਜਿਹੜਾ ਕੁਟੀਆ ਦੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ!
ਦੂਜੀ: ਦੁੱਖ, ਭੁੱਖ ਅੜੀਏ ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਪਹਿਲੀ : ਨੀ ਕੇਹਾ ਰਾਜ ਤੇ ਕੇਹਾ ਕੁਮਾਰ ?
ਦੂਜੀ: ਇਹ ਵਿਚਾਰਾ ਕਿਸ ਪਾਣੀਹਾਰ!
ਪਹਿਲੀ : ਹੜਬਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਭੁੱਖ ਦੇ ਨਾਲ!
ਦੂਜੀ: ਵਹੁਟੀ ਏਹਦੀ ਬੁਰੇ ਹਾਲ!
ਪਹਿਲੀ . ਫਿਰ ਵੀ ਵੱਡਾ ਦੇਵਣਹਾਰ!
ਦੂਜੀ: ਕੰਦ ਮੂਲ ਤੇ ਫਲ ਲਿਆਏ।
ਪਹਿਲੀ : ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਅੰਨ ਖਵਾਏ!
ਦੂਜੀ: ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਭੋਜਨ ਲਾਏ !
ਪਹਿਲੀ : ਆਪ ਭੁੱਖਾ ਰਹੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਏ!
ਦੂਜੀ: ਭੋਰਾ ! ਭੋਰਾ "
ਪਹਿਲੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ! ਥੋੜ੍ਹਾ !!
(ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਵਕਫਾ । ਉਤਸੁਕਤਾ ਭਰਪੂਰ ਸੰਗੀਤ।)
