ਜਾਗ

ਮਾਲੀ ਹੀ ਫੁੱਲ ਲਗਾਂਦਾ ਮਾਲੀ ਹੀ ਪਾਲਦਾ ਹੈ,

ਮਾਲੀ ਹੀ ਕੱਟ ਸ਼ਾਖੋਂ ਕਰ ਵੱਖ ਵਿਖਾਲਦਾ ਹੈ;

 

ਵਿਚ ਫੁਲਦਾਨ ਚਿਣਦਾ ਫੁਲਾਂ ਨੂੰ ਹੈ ਸਜਾਂਦਾ,

ਆਪੇ ਹੀ ਫੂਲ-ਦਾਨੋਂ ਫਿਰ ਦੂਰ ਹੈ ਕਰਾਂਦਾ ।

 

ਗਾਫ਼ਲ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਨ ਸੋਚੇ ਰਹਿਣਾ ਸਦਾ ਨਹੀ ਹੈ,

ਇਸ ਬਾਗ ਵਿਚ ਝੁਮੰਦਿਆਂ ਮਸਤੀ ਰਵਾ ਨਹੀ ਹੈ।

 

ਬੀਤੀ ਹੈ ਰਾਤ ਸਾਰੀ ਤਾਰੇ ਲਟਕ ਗਏ ਹਨ;

ਹੋਈ ਹੈ ਭੋਰ ਗਾਫ਼ਲ ਨੈਣਾਂ ਮਿਟੇ ਪਏ ਹਨ।

 

ਉਠ ਜਾਗ, ਕਰ ਤਿਆਰੀ ਘੜਿਆਲ ਵਜ ਰਹੇ ਹਨ,

ਤੇਰੇ ਪਲਂਘ ਦੁਲੀਚੇ ਹਾਲੇ ਬੀ ਸਜ ਰਹੇ ਹਨ।

 

ਪੈਂਡਾ ਹੈ ਦੂਰ ਗਾਫ਼ਲ! ਤੋਸ਼ਾ ਬਨਾ ਹੈ ਵੇਲਾ,

ਸੁਤਿਆਂ ਜਿ ਬੀਤੇ ਇਹ ਬੀ ਹੋਸੀ ਸਫਰ ਦੁਹੇਲਾ।

 

ਉਠ ਜਾਗ, ਜਾਗ ਬਹਿਜਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਸਨ ਫੁਹਾਰੇ,

ਕਰ ਕੌਲ ਦਿਲ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਭਰ ਭਰ ਕੇ ਪੀ ਪਿਆਰੇ!

 

ਪੀ ਪੀ ਕੇ ਹੋ ਜਾ ਖੀਵਾ, ਖੀਵਾ ਹੋ ਆਪ ਜਾਣੀਂ,

ਆਪੇ ਦੀ ਪੀਂਘ ਚੜਕੇ ਪ੍ਯਾਰੇ ਦੇ ਰੰਗ ਮਾਣੀ।

(21-11-34)