-"ਸਾਸਰੀਕਾਲ ਜੀ...!" ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੇ ਅਦਬ ਵਿਚ ਹੱਥ ਜੋੜੇ। ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਮੰਨਿਆਂ ਤੰਨਿਆਂ ਬੰਦਾ ਸੀਤੋ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠਾ ਸੀ।
-"ਸਾਸਰੀਕਾਲ..! ਆ ਬਈ ਜੁਆਨਾਂ, ਕੀ ਗੱਲ ਐ..?" ਸੀਤੋ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਿਆ।
-"ਜੀ ਬਿੱਲਾ ਹਵਾਲਾਤ 'ਚ ਐ..!"
-"ਕਿਉਂ..?" ਸੀਤੋ ਚੌਂਕਿਆ।
ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੇ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਸੁਣਾਈ। ਭੋਰਾ ਵੀ ਲਕੋ ਨਾ ਰੱਖਿਆ।
ਸੀਤੋ ਨੇ ਅੜਬ ਬੋਤੇ ਵਾਂਗ ਦੰਦ ਪੀਹੇ!
ਪਰ ਗੁੱਸੇ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲਿਆ।
- "ਆਇਆ ਕਾਸ ਤੇ ਐਂ..?"
-"ਜੀ ਸਕੂਟਰ ਤੇ..!"
-"ਪਾੜ੍ਹਿਆ, ਤੂੰ ਚੱਲ ਤੇ ਅਸੀਂ ਆਏ..!" ਸੀਤੋ ਨੇ ਉਠ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਸ਼ਾਇਦ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਉਹ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਵੀ ਪੁੱਛਣਾਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ । ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਗੁੱਸੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਹਵਾਸ ਹੀ ਗੁੰਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰਧਾਨ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ!
ਕਿਸੇ ਕਰੋਧ ਨਾਲ ਸੀਤੋ ਸਾਹਣ ਵਾਂਗ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਆ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ।
-"ਉਏ ਰਾਗਟਾ..!" ਉਸ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਗਾਰੇ ਵਾਂਗ ਗੱਜੀ। ਰਾਕਟ ਹਾਜ਼ਰ ਸੀ।
-"ਸਾਰੇ ਤਿਆਰ ਹੋਵੋ..!" ਸੀਤੋ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੰਖ ਵਾਂਗ ਗੂੰਜਦੀ ਸੀ।
ਪਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸੀਤੋ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠ ਬੱਝ ਗਿਆ। ਸਾਰੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਜਿਵੇਂ ਟਿੱਡੀ ਦਲ ਵਾਂਗ ਉਤਰ ਆਏ ਸਨ।
-"ਜੀਪਾਂ ਤਿਆਰ ਕਰੋ ਤੇ ਵਿਚ ਬੈਠੋ !" ਹੁਕਮ ਹੋ ਗਿਆ।
ਹੁਕਮ ਦੀ ਤਾਮੀਲ ਹੋ ਗਈ।
