-"ਊਂ ਗੱਲ ਦੱਸਦੇ ਐ ਮੱਲਾ, ਬਈ ਪਤੰਦਰ ਨੇ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗੇ ਨੇ ਅੱਗਾ ਪਿੱਛਾ ਨੀ ਦੇਖਿਆ..!

-"ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਹਸਪਤਾਲ ਮੂਧੇ ਮੂੰਹ ਪਿਐ..! ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਚਾਅ ਨੂੰ ਪਿਐ..?"

-"ਚੰਗਾ, ਚਾਰ ਦਿਨ 'ਰਾਮ ਕਰਲੂ..!"

-"ਪਰ ਯਾਰ ਉਹਨੇ ਕੁੱਟਿਆ ਕਿਉਂ ?" ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆਈ।

-"ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਐ..? ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੈ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਊ.. ?"

-"ਜਾਂ ਫੜ ਫੁੜਲੀ ਹੋਊ ਸਾਲ਼ੇ ਨੇ..?"

-"ਇਕ ਤਾਂ ਅੱਗਾ ਪਿੱਛਾ ਨ੍ਹੀ ਦੇਖਦਾ - ਬੱਸ ਅੰਨ੍ਹੇ ਆਲਾ ਜੱਫ਼ਾ ਜਾ ਮਾਰਦੈ..!"

-"ਫਿਰ ਅਗਲੇ ਨੇ ਮੰਜੇ ਮਾਂਗੂੰ ਠੋਕ ਕੇ ਵੀ ਧਰਤਾ..!"

-"ਇਹਦੇ ਅਰਗੇ ਆਸ਼ਕੀ ਭਮੱਕੜ ਇਉਂ ਈ ਮਰਦੇ ਐ..!"

-"ਜਦੋਂ ਕੀੜੀ ਦੀ ਮੌਤ ਆਉਂਦੀ ਐ, ਉਹਦੇ ਵੀ ਖੰਭ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਐ..!"

-"ਸੱਚ ਉਏ ਤੁਣਕੀ..!"

-"ਹੋਅ..?"

-"ਅੱਜ ਥੋਡੀ ਬੁੜ੍ਹੀ ਫੁਲਕਾਰੀ ਲੈ ਕੇ ਵੀਹੀਆਂ 'ਚ ਗੇੜੇ ਕਾਹਤੋਂ ਦਿੰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ.. ?"

-"ਸਾਲਿਆ ਕਮੰਡਲਿਆ, ਜੇ ਮੂੰਹ ਨੀ ਚੱਜ ਦਾ ਤਾਂ ਗੱਲ ਤਾਂ ਚੱਜ ਦੀ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰ। ਉਹਦੇ ਤਾਂ ਬਿਚਾਰੀ ਦੇ ਛਪਾਕੀ ਲਿਕਲੀ ਵੀ ਸੀ ਡਾਕਦਾਰ ਤੋਂ ਗੋਲ਼ੀ ਗੱਪਾ ਲੈਣ ਗਈ ਹੋਊ..!"

ਇਕ ਹਾਸੜ ਮੱਚ ਗਈ।

ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਅਤੇ ਹੱਸਦੀ ਢਾਣੀ ਨਿੱਖੜ ਗਈ। ਰਾਤ ਵੱਡੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੁੱਤੇ ਭੌਂਕਣ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਅਸਮਾਨ ਦੀ ਗੋਦੀ ਚੜ੍ਹੇ ਤਾਰੇ ਖਿੜਖੜਾ ਕੇ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸਨ।

ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਿਆ।

ਮੁਕੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਝਰੇ ਹੀ ਉਠਿਆ।